çıl-çılpaq

çıl-çılpaq: sif. və zərf

1. Tamamilə çılpaq, lüt. Fatma gecənin yarısı çıl-çılpaq küçələrə düşüb, özünə sığınacaq yer arayır. Ç..

2. məc. Qətiyyən ağac bitirməyən, tamamilə bitkisiz. Çıl-çılpaq çöl. – <Bayram kişi:> . . Qabaq oralar dümdüz şoranlıq, bağrı çatlaq-çatlaq olmuş, çıl-çılpaq, quraq yerlərdi. M. Rz..

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

qızmar — sif. Çox qızğın, yandırıcı, qaynar. . . O, bu yırtıcı odların acıqlı qoynunda, mənasız cəhənnəmin qızmar dişlərində məhv olur. C. C.. Şamama . . böyüyüb yaşa dolduqca çöl çiçəkləri kimi qızmar günəşin . . altında, təbiətin hər cürə tüğyanına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaqyalın — sif. 1. Yalınayaq, ayağı çılpaq, ayağında heç bir şey olmayan. Ayaqyalın uşaqlar qara düşüb, çil toyuğu basmarlayıb tutdular. S. R.. // Zərf mənasında. Ayaqyalın gəzmək. – Laçın . . <uşaqların> hər ikisinin dalınca baxdı, ayaqyalın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias